Masalah! Kwaadaardige krekels en hipsterdieven

Hoofdpijn krijg je ervan, de kudde kinderen die gillend op je af stormen - of juist gillend wegrennen. Haha neee nee oke toegegeven, het is best schattig. Daarbij moet ik bekennen dat ik stiekem zelf ook een aantal keer gillend op het bed heb gestaan. Jaja, lekker cliche, maar wat wil je met al die exotische krengen hier. "Keep your friends close, keep your enemies closer" gaat helemaal op als we het hebben over de gepantserde krijgers in mijn kamer. Een vijand die ik zwaar heb onderschat. Ik had namelijk gehoopt dat de kakkerlakken zich beperkten tot de donkere ruimtes op de grond. Maar toen... ontdekte ik dat kakkerlakken ook kunnen vliegen?! Eerst tegen mijn been, daarna in een vloeiende beweging mijn kleding in. Het resultaat: een gillende Eline en Berta.

Maar dat is niet de enige keer dat we paranoide als een stel pussies hebben staan krijsen. Zo werd ik laatst wakker van een geluid dat klonk als een muis met een heeeeel kwaadaardige lach. Eerst dacht ik dat het geluid van buiten af kwam, maar toen het geluid steeds dichterbij kwam nam mijn vluchtinstinct het over:

"PSSSST BERTA, WHAT IS THAT SOUND?!"
"Don't worry, it's outside"
"Are you insane? IT'S HERE".

*Silence*. En toen begon het plastic te kraken.

" OMG it actually IS inside!!"
"told you so"
" should I turn on the light?
" Yes"
" I don't want to turn on the lights :("
" Me neither, I was hoping you would do it :("
" So what should we do?"
" I don't know, scream for help?"
" It's either that or hunting that creature ourselves"
" True that, let's scream"

En oh, wat voelden we ons dom toen Feyla (host-zusje) ons vertelde dat het geen kwaadaardig knaagdier is dat ons adrenalinelevel tot ongekende hoogtes brengt, maar een Indonesische krekel. Ahumm... I rest my case. Inmiddels hebben we zijn nachtelijke gegiechel kunnen accepteren, maar vannacht heeft zich een nieuw kwaad openbaart. Berta was een keer dapper genoeg om het licht aan te doen (en mij wakker te maken) omdat ze hard gekraak hoorde op de kast. Nice. Vervolgens heb ik een uur lang met wijd opengesperde ogen in bed gelegen, helemaal gefocust op het geluid met een bonzend hart. En guess what, ik heb niks meer gehoord,,,

Afijn, tot zover mijn roomies. Een ander moment dat ik gillend door het huis rende was toen ik ontdekte dat al mijn eh hipsters verdwenen waren? Samen met al het andere wasgoed had ik ze aan de schoonmaakster gegeven, maar de dag erna kwam ik erachter dat alles er was, BEHALVE mijn hipsters. Niet 1, niet 2, niet 3, nee, ALLEMAAL. Heel vreemd, want die van Berta hingen er allemaal. En ik had niks. Lekker dan. Dagen lang keek ik met een scheef oog naar de schoonmaaksters: ze zouden het toch niet gejat hebben? Ik bedoel, niet dat ik ze ongelijk zou geven met al die tenten die ze in de winkels hier verkopen, maar toch.
Inmiddels zijn ze terecht, thank god. Blijkbaar hingen ze ergens anders, ofzo. Hemm, oke dan. Ben al lang blij dat ik geen oma ondergoed hoef aan te schaffen.

Over oma's gesproken, dat is mijn nieuwste look op de Bina Insani School. Miss Anna (de begeleider op school) had namelijk ' gepaste' kleding aangeschaft voor mij en Berta. Hoewel, gepast? Zelfs oma zou zich er nog oncomfortabel in voelen: lange mouwen, gesloten hals en vooral heeel wijd, vol met knalroze bloemetjes. Berta hetzelfde verhaal, maar dan in het paars. Met gebogen hoofden manoevreren we ons door de school, hopend dat we niet gezien worden - wat natuurlijk onvermijdelijk is als bules.

Okeoke dus dat klinkt misschien allemaal heel negatief maar zo erg is het niet hoor! Afgelopen weekend was namelijk echt AWESOME :D Samen met een paar andere interns zijn we namelijk naar Bandung gegaan. We zijn eerst naar de Tangkuban Perahu geweest (vulkaan krater) en daarna naar de Ciater hotsprings. Bij gebrek aan een boerkini ben ik maar gewoon met kleding en al het water in gegaan. Wel vet grappig trouwens, Tom en Christoph (2 interns) liepen langs het zwembad toen 2 Indonesische jongens opeens vol schaamte naar het toilet renden. Schijnbaar was een bepaald lichaamsdeel plotseling helemaal ' happy' geworden toen de jongens voorbij liepen hihi. Maargoed, daarna hebben we heeeerlijk gegeten bij Dago Pakar op de top van die berg: teriyaki zalm, sushi, tempura, groenten en fruit. Over een geweldige combinatie gesproken? De dag erna zijn we naar de Kawah Putih geweest, een vulkaanmeer. Suuupermooi, je had bijna het gevoel dat je op het strand zat. Behalve dan dat het een stukje kouder is en je longen het laten afweten door de zuurgraad van het water. Daarna zijn we nog naar de aardbeienplantage geweest. De Baileys pannekoek aan het einde van de dag was de perfecte afsluiting. Wist je trouwens dat ze hier cobra vlees eten en cobra bloed drinken? Gestold cobra bloed, om precies te zijn? Talking about exotic...Maargoed, een plaatje zegt meer dan 1000 woorden dus ik zal de foto's van afgelopen weekend even uploaden.

Ik kan trouwens niet geloven dat ik hier al een maand zit! Nog een paar weekjes totdat ik richting Bali kan vertrekken. Can't wait :)

Hati hati